Ντεγιάννης, Γιάννης

(Χαλκίδα 1914 –). Νομικός και πολιτικός. Σπούδασε στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σταδιοδρόμησε στον δικαστικό κλάδο (1941-81, Αρεοπαγίτης). Έγινε πανελλήνια γνωστός ως πρόεδρος του Ειδικού Δικαστηρίου, που καταδίκασε τους πραξικοπηματίες του απριλιανού καθεστώτος (21 Απριλίου 1967). Χαρακτηρίστηκε μάλιστα ως «εθνικός» δικαστής. Μετά τη συνταξιοδότησή του ασχολήθηκε με την πολιτική. Το 1981 εκλέχθηκε βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ και το 1985 βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης. Διετέλεσε, επίσης, πρόεδρος της Εταιρείας Ευβοϊκών Μελετών και του ιδρύματος Στ. Καλλέργη, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Αρχαιολογικής Εταιρείας Αθηνών και άλλων επιστημονικών και πολιτιστικών σωματείων. Τέλος, σημαντική είναι και η παρουσία του και στον χώρο της λογοτεχνίας. Ποιητικά του έργα είναι: Κλεψύδρα (1961), Απόγευμα (1963), Επιστροφή (1978), Προλεγόμενα κάθε μελλοντικής ευτυχίας (1981). Από τα πεζά του ξεχωρίζουν Η Δίκη (1991), Παράλληλες εποχές (1991, διηγήματα). Τιμήθηκε με το γαλλικό παράσημο του Τάγματος Εθνικής Τιμής. Ο νομικός και πολιτικός Γιάννης Ντεγιάννης.